Ne kahraman gençlerdi onlar!.. Boralarda, soguk ve karanliklarda ne fedakarliklar gösteriyorlardi!.. Hayati ve özgürlügü candan seviyor ve bunlar için yilmadan savasiyorlardi!..""...Analik ne zor, ne zor sey... Yürek çarpintilari içinde beklemek kolay mi?.. Ne çok beklemisimdir böyle. Aklima geldikçe, biz analarin sahip oldugumuz sabir gücümüze sasiyorum simdi...""...Oglum, onu götürenlerden bir karis daha uzundu. Sakin ve genis adimlarla ilerliyordu. Ötekiler, ona yetisebilmek için kosarcasina yürüyor, bellerindeki tabancalari gülünç bir sekilde siçriyordu." (Tanitim Bülteninden)